Basic information
Шчурка-пчалаедка – адна з самых прыгожых птушак у Еўропе. Яна афарбавана ў бліскучы сіне-зялёны колер. На галаве і верхняй частцы спіны прысутнічаюць таксама чырвоныя і светла-карычневыя колеры. Горла і лоб жоўтыя. Чорная палоска на галаве ідзе ад дзюбы назад да шыі. Вочы чырвоныя. У месцах, дзе жыве шчурка, назіраць за ёй нескладана. Падчас палявання на насякомых, яна часта сядае на правады, сухія галінкі дрэў і пад.
Чым адрозніваюцца маладыя і дарослыя шчуркі-пчалаедкі? Маладыя птушкі афарбаваны значна прасцей, чым дарослыя. У іх няма доўгіх цэнтральных рулявых пёраў.
Чым харчуюцца? Шчуркі-пчалаедкі ядуць галоўным чынам насякомых, якіх ловяць у палёце. Звычайна яны здабываюць пчол, чмялёў, і нават стракоз. За адзін дзень яны могуць злавіць больш за 200 насякомых.
Гняздуюцца шчуркі-пчалаедкі на адкрытых мясцінах з мазаічным краявідам, як правіла, паблізу рэк і іншых вадаёмаў. Яны будуюць гнёзды ў пясчаных абрывах. Звычайна гэта даўгія норы, якія заканчваюцца гнездавой камерай.
Зімуюць шчуркі-пчалаедкі ў Афрыцы, на поўдзень ад Сахары.
Migration information
Bee-eaters just like white storks have two main migration tracks. Birds from south-western Europe go through Strait of Gibraltar and directing to south fly through Sahara. They head for western Africa. Birds from eastern Europe go to southern Africa via Israel.
When chicks grow up bee-eaters form large, even of over 120 birds, groups. Later these big herds divide into smaller ones.
Birds encounter many difficulties and dangers during their journeys. Some are caused by people. There are countries where bee-eaters are being killed by bee-keepers who treat them as pests. Scientists estimate one out of three bee-eaters leaving Europe in autumn will come back in spring.
ШЧУРКА-ПЧАЛАЕДКА
records
